در انتخابات دهم ریاست جمهوری تقریبا همه گروه‌ها، احزاب و اقشار مختلف مردم وارد رقابت انتخاباتی شدند به گونه‌ای که صحنه انتخابات جلوه و ادبیات تازه‌ای به خود گرفت به گونه‌ای که با آنچه در طول سی سال گذشته شاهدش بودیم بسیار متفاوت بود و البته شور و اشتیاق انتخاباتی به حدی بالا بود که اغراق نکرده‌ایم اگر بگوییم در این دوره شاهد تب انتخاباتی بودیم.

به هر حال همه آنچه پیش از انتخابات روی داد مثبت و عاقلانه نبود و چه بسا بسیاری از حوادث پس از انتخابات را بتوان در ماجراهای پیش از آن ریشه‌یابی کرد. عملکرد افراطی گروه‌ها و افراد، منفعت‌طلبی‌های برخی دیگر و سکوت معنادار موثرین در مسائل سیاسی کشور وضعیت را به گونه‌ای کرد که طمع گرگ‌های آمریکایی و اروپایی را برانگیخت و آنان را برای دریدن گوشت منافع ملت دست به جیب کرد.

در این میان سفاهت، خیره‌سری و قانون‌گریزی برخی کاندیداها آنان را آتش بیار بدون مواجب دشمن به معرکه خود ساخته‌شان تبدیل کرد و در آن هرج و مرج برخی بدون تدبر و آینده‌نگری ماهیت خود را با مصاحبه‌ها، پیام‌ها و عملکردشان به ملت نشان دادند.

جالب آن که همان صورت‌های بر افروخته از خشم و فریاد و رگ‌های بیرون زده از عصبانیت و بی منطقی امروز که آرامش به کشور بازگشته، لبخندزنان با دسته‌های گل و تمسک به سخنان بنیانگذار مکتبی که قصدش را کرده بودند، دم از وحدت سر می‌دهند و حال که منافعشان را در دوستی و یکپارچگی می‌بینند وحدت‌گرا شده‌اند و پی میانجی می‌گردند و هر روز طرحی نو بر می‌اندازند غافل از این که هم‌پیاله شدن با همکاسگان بیگانه یعنی در آغوش کشیدن دشمن و چه زیبا گفت آن نکته‌دان که مگر انقلاب مردار است تا وحدت کنیم و هرکسی لختی از آن را به دندان کشد.

می‌گویند میانجی بیاوریم که قاضی مسلک باشد و چون مستحب است قاضی ابتدا طرفین دعوا را به مصالحه و آشتی دعوت کند، کار به حکم نکشد، غافل از آن که این استحباب در حقوق خصوصی است نه جزا، در جایی است که بین دو طرف، دعوایی مالی یا خانوادگی درگرفته نه در جایی که یک نفر مجرم است و در برابر همه مردم باید پاسخگو باشد که نقش حاکمیت در مسائل جزایی دفاعی است نه حمایتی و باید از حقوق مردم دفاع کند از این رو حق دارد راسا و بدون شاکی خصوصی وارد عمل شود وگرنه معنا ندارد قاضی، شاکی و متهم تجاوز به عنف را به مصالحه و آشتی دعوت کند.

آنچه در جریان پس از انتخابات روی داد بی گمان بر اثر قانون‌گریزی و بی منطقی برخی بود و در مجرمیت آنان شکی نیست و این نوشتار را مجال برشمردن عناوین اتهامی آنان نیست لکن حافظه تاریخ هیچگاه از یاد نخواهد برد که قدرت طلبانی که امروز دم از وحدت می‌زنند چگونه نزدیک به پنج هفته زندگی مردم را مختل کردند و باعث شدند علاوه بر میلیاردها ریال خسارت مادی، برخی خانواده‌ها متحمل فشارهای روحی و معنوی شوند و بر زندگی برخی دیگر داغ از دست رفتن عزیزی سایه افکند./ پایان